شبی که باتوبیاید به ماه نیاز ندارد   

                          تودر منی وتو دیدن نگاه نیاز ندارد

با توجه به وجود شاعران خوبی که در تربت جام هستند و

استعدادهائی که درشعر دارند تصمیم دارم در حد بضاعتم

به معرفی شعرتربت جام وشاعران آن بپردازم تاهم زمینه ای

برای شناخت آنها باشدهم با شعردوستانم وبلاگم را وزین تر

 کنم امیدوارم حداقل به این طریق دین خودم رو به دوستانم 

 و شعر تربت جام ادا کرده باشم

بادوست بزرگوارم علیرضا نظری شروع میکنم

کسی دارد میان کوچه هایم سنگ میریزد

                           همو از ابتدا تا انتهایم سنگ میریزد

حضورم را نمی فهمیدو من با چشم خود دیدم

                     که او دارد به روی رد پایم سنگ میریزد

خودم را گوشه ی دیوار میبینم که میمیرد

                  و او بی دلهره بر جای جایم سنگ میریزد

به زیر بار نعش آرزوهائی که جان دادند

                 کمر خم می کنم بر انحنایم سنگ میریزد

همیشه یکنفر هنگام رفتن آب میپاشید

                         وحالا یکنفر دارد برایم سنگ میریزد

غزل گفتم که شاید باز هم اینجا بیایم خوب

                   ولی او بر سر شاید بیایم سنگ میریزد